When there is a village there is a villian (Event 1)

Ruri besloot rustig door het dorp te gaan lopen of ja een stad, ze wilde zo hier en daar haar eten wat ze net op gejaagd had ergens veiligs brengen. Anders als andere het wilde dan moest ze weer opnieuw erop jagen, ze liet een duidelijke zucht horen. Al had ze wat gegeten van te voren, het was haar al weleens vaker meegemaakt dat ze haar eten liet staan als ze een gesprek had. Ze liet haar armen zakken en zette het mandje neer aan de rand van een trap, haar bruine ogen keken rond. Zo hier en daar zag ze andere praten met elkaar maar ook jonge kinderen spelen met een bal, zij zuchten. Had zij nog maar zo'n fantasie, alles was zo wat gesloopt door die gedachte van alles door elkaar heen. Door mensen die half gemuteerd werden, die veel pijn hebben gehad. Het was zo vredig in dit stadje, alleen het voelde de laatste tijd echt als een oorlog. Het was gemuteerd worden of vermoord worden, je moest luisteren naar de kleine regeltjes. Luisteren na die twee kinderen, al was ze zelf ook nog een kind. Ze keek even naar haar mandje, deze was maar voor een kwart vol met gejaagd spul. Ze zuchten, het leven was hard. Al kreeg ze een glimlach als ze mensen zo vrede vol zag zitten, zag praten en zag spelen.