Hij knipperde even en legde een hand in zijn gezicht. Hij wist niet hoe lang het nog zou duren voordat de ander erachter zou komen dat hij eigenlijk nooit naar school was gegaan. Hij lag gewoon op bed, lui te zijn. Hij kneep zijn ogen even toe en kreunde zachtjes waarna hij het deken over zijn kop terug. Hij had vaak last van pijn in zijn knieën. Hij had een veel te snelle groeispurt gehad waar hij nu nog last van had en duidelijk pijn van had. Daarom was hij vaak moe, wilde hij weinig doen en zat er geen leven in hem. Het was een heel anders verhaal dan mister abs. Gvd. Hij haatte hem ergens zo hard, maar ergens ook niet. Haat-liefdesrelaties waren wel mooi, maar stabiel was een ander verhaal niet?

-Melbae

Hij bleef gewoon liggen toen de ander thuis kwam... Aaaaaauw... Melvin hij had pijn auwie :c Hij kreunde even zachtjes en krulde zich meer op... Hij zag er weer niet uit, was van heel de dag niet uit zijn bed gekomen, heerlijk dus... Sigh... "Matthew, ik ben thuis!" agh... Hij slikte even en keek schuin op, maar kreunde even. *Bad word* off.. Hm :c

"Matthew! Kom, je moet het eten voorbereiden!" Ugh. Hij wilde niet, ga weg, ga weg! Sigh... Nja, de ander kon niet koken dus dit was vrij normaal of niet dan? Zuchtend stond hij op, trilde hij even waarna hij naar de keuken liep... En zijn kop stootte tegen de deuropening aan. Hij legde even een hand tegen zijn voorhoofd. Hij had redelijk veel tekenen van zijn kop stoten op zijn voorhoofd, daarom ging zijn haar netjes ervoor... Mooi niet te zien dus~ Hij ging aan het werk maar stond na een tijdje stil... "Waar ligt alles ook alweer...?" door een ongeval die matt zich niet meer kon herinneren vergat hij vaak en dan ook heel vaak de meest domme dingen. Tja, leven niet?

De andetr was al gaan zitten, maar dat was natuurlijk van korte duur geweest, want al snel stond hij terug naast hem. De lange jongen keek even neer naar zijn broer. "Hier liggen de borden en de glazen." Klonk er even. Hij knipperde enkele keren en haalde diep adem... "Daar ligt het bestek.... hier de kruiden... daar nog bakjes enzo..." Hij sloeg zijn armen plots om de ander heen, vooral rond zijn hoofd en legde zijn eigen hoofd bovenop de zijne. "Je haar is zacht..." zei hij kalmpjes en op een fluistertoon. Hm... Sleep.... Hij zou zo weer in slaa kunnen vallen.

De ander ging gewoon weg... Wat heel erg aardig was... Hij keek lichtjes aangedaan naar de ander... maar... Maar... "Kom, ik heb honger." Eh? Hij knipperde even en zuchtte waarna hij aan het werk ging. Hij was natuurlijk een topchef.. Na een tijdje had hij een groenteschotel met wat aardappelen gemaakt. Het zat in de oven, maar matt was aan tafel gaan zitten en was daar ook meteen in slaap gevallen...

Hij duwde de ander weg... en liep naar de kamer om in bed te gaan liggen en te slapen... Hij zat nog steeds op school en dus lagen zijn boeken wat open en verspreid her en der. Hij knipperde even en sloeg zijn ogen af...
Na een kort dutje stond hij op en wandelde hij naar de keuken. Jammer genoeg stootte hij opnieuw zijn hoofd waardoor hij kreunde en in elkaar kromp auw...

Alles ok... yeah... Hij knikte kreunend en sloot zijn ogen waarna hij zuchtend de groenteschotel uithaalde en voor de ander zette.. "Eet maar op... Ik heb geen honger," Hij at vaak veel, maar nu leek de grote jongen geen hap naar binnen te kunnen werken.
Hij ging dan ook zitten, niks doen... en staren naar de tafel... Sigh.

Sigh... "Zeker? Want je eet meestal zoveel. Is alles wel oke?" Klonk er bezorgd... Nou yeah alles was super tbh... dat was een feit... HIj slikte even en zuchtte ag tja. "Gaat het wel goed op school?" Hij slikte even en knikte. Nee, helemaal niet. "Melvin ik wilde je wat vragen," sigh.

"Sure... wat is er?" Derp. "Ik ga mezelf opgeven voor test subject," zei hij simpel terwijl hij hem strak aankeek. "Dan hoef je niet meer te werken," hij stond op en wandelde kalm de keuken uit. "En laat je eten niet koud worden, want dan is het zeker minder lekker." sigh. Hij dook terug in bed... Slaap, slaap.

Auw... daar ging een mep... Auw... Gvd... "Matthew! Dat meen je niet!" Uh... "Dat ga je dus niet doen!" Hm...? "Waarom niet..?" sigh. Wat voor uitleg zou er nu volgen?

Waarom fokte de anedr zich hier zoveel in op? Sigh... "Je gaat je leven niet zo vergooien!" sWat? Er waren zoveel mensen hier die het deden en hadden zij hun leven vergooid? Nee. "Je blijft gewoon hier en je gaat naar school en een goede baan krijgen hoor je me!" Hij schudde zijn hoofd even en keek op. "Een job zoals wat? Zodat ik net zoals jouw mijn hele leven saaie dingen kan doen?" sigh

"Ik heb me niet al jaren kapot gewerkt zodat jij test subject kan worden verdomme!" Eh? "Wat is er zo erg aan? Ik snap het probleem niet zo om eerlijk te zijn hoor..." zei hij kalm tegen zijn broer. yeah.

"Ik heb zoveel opgegeven zodat jij naar school kon en een goed verdiende baan te krijgen! Dat ga je niet zo maar weg gooien verdomme!" Ugh... Hij zuchtte even. "Je hebt... Je weet dat ik dom ben, waarom ik? Waarom heb je niet gewoon gespaard voor iets nuttigs!" gvd. Hij gromde even. "Ik scoor toch niks op die school en ik ga al twee weken nie-" Oeps. Hij stond meteen op en draaide zich weg. oeps, oeps, dat was even versproken.