Grote dennenbomen staken boven hem uit. Het was niet het gebied waar je moest komen als je een mietje was. Hij dook wat dieper weg in zijn jack en keek naar het gebied dat achter hem lag. Was hij al zo ver gelopen? Hij haalde zijn schouders op en liep langzaam het bos verder in. Om zich heen zag hij vreemde dieren die hij in zijn eigen wildste fantasieën niet had kunnen bedenken.
Hij wilde verder lopen totdat hij voor zijn voeten een gemuteerde eekhoorn zag zitten. Het beestje slaakte een woeste kreet en spurtte weg. Geschrokken sprong hij achteruit en keek naar hoe het beestje vliegensvlug de boom inschoot. Hmm.. als dit een voorbode was voor de rest van de dieren? Waarom ook niet. Hij liep naar een boomstronk toe en liet zich erop zakken. Zijn ogen dwaalden over het pad en het deed hem denken aan een heel oud verhaal. Zijn ouders hadden het.. wat was het ookweer? Roodkapje genoemd. Hij grinnikte. Alsof een wolf hier zomaar zou verschijnen. Hij zou het dier laten weten dat hij niet met zich liet sollen. Hij opende zijn hand en liet zijn klauwen tevoorschijn komen. Het was iets waar hij nog niet erg lang mee rondliep en hij moest er nog altijd aan wennen maar het was wel erg gaaf vond hij.
1e post voor Zachary, daarna open
Staff
Credits
Alle art en alle sheets behoren tot hun rechtmatige eigenaar.
Idee en site behoren tot (c) Zachary&Slaine
Forum is het beste te zien in Google Chrome & Firefox
3 plaatsers
Come a little closer... if you dare
Daniël
Aantal berichten : 66
Dollars : 11
Registratiedatum : 06-07-16
Leeftijd : 27
Woonplaats : Downtown @ Hades
Character sheet
Age: 18
Kind: Test-Subject
Love: No! Stop touching me! :c
Zachary- The Big Bad Boss
- Aantal berichten : 457
Dollars : 6672
Registratiedatum : 21-05-15
Leeftijd : 25
Character sheet
Age: ?
Kind: Scientist
Love: My heart is owl yours~
Hij snapte nog steeds niet waarom Slaine alle monsterlijke wezens in een en dezelfde ruimte wilde proppen. Hij was inderdaad gek geworden. Maar zoals een goede waaghals zou doen, had Zack het er maar weer eens op gewaagd. Wat kon er gebeuren? Het was niet dat hij een arm ofzo kon verliezen. hehehe.
Hij wandelde dus nu rustig rond in het donkere bos. Hij hoorde her en der wel wat gekrijs van beesten die hun weg niet goed vonden en hun frustratie lieten klinken. Nee, hij wilde niet denken aan het scenario waar een arm roofdier aangevallen werd door een prooidier. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij een moordlustig schaap een tijger zag openrijten. Die Slaine was soms echt niet goed in zijn kop... Hij knipperde kalm en toen hij iemand voor zich zag, gloeiden zijn goudgele ogen even rood, x-ray vision. NEE WACHT. ZET UIT. Wel meteen zag hij alles in een andere manier van zien, gelukkig zag hij gewoon het bottenstructuur van de ander en daarbij ook zijn kattenklauwen. STomme slaine en zijn stomme machines voor die stomme test op hem. Hij had nu misschien wel sexy rode ogen, maar hij was geen cent gelukkiger, noch rijker erop geworden. "Dit is geen plek voor brave kinders als jij," zei hij kalm, maar op een eerlijke toon.
Hij wandelde dus nu rustig rond in het donkere bos. Hij hoorde her en der wel wat gekrijs van beesten die hun weg niet goed vonden en hun frustratie lieten klinken. Nee, hij wilde niet denken aan het scenario waar een arm roofdier aangevallen werd door een prooidier. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij een moordlustig schaap een tijger zag openrijten. Die Slaine was soms echt niet goed in zijn kop... Hij knipperde kalm en toen hij iemand voor zich zag, gloeiden zijn goudgele ogen even rood, x-ray vision. NEE WACHT. ZET UIT. Wel meteen zag hij alles in een andere manier van zien, gelukkig zag hij gewoon het bottenstructuur van de ander en daarbij ook zijn kattenklauwen. STomme slaine en zijn stomme machines voor die stomme test op hem. Hij had nu misschien wel sexy rode ogen, maar hij was geen cent gelukkiger, noch rijker erop geworden. "Dit is geen plek voor brave kinders als jij," zei hij kalm, maar op een eerlijke toon.
Daniël- Aantal berichten : 66
Dollars : 11
Registratiedatum : 06-07-16
Leeftijd : 27
Woonplaats : Downtown @ Hades
Character sheet
Age: 18
Kind: Test-Subject
Love: No! Stop touching me! :c
Zijn klauwen waren nog altijd niet helemaal onder controle maar nu bleven ze tenminste wel binnen als hij dat wilde. Soms kwamen ze nog wel eens naar buiten zonder dat hij dat wilde maar dat was opzich niet zo erg, het werd pas echt getriggert als hij kwaad werd. De jongen slaakte een zucht en trok zijn knieën onder zich. Achter zich hoorde hij voetstappen en vanachter zijn lange zwarte haar keek hij opzij om daar een vreemde gestalte te vinden. De gestalte was redelijk lang en had rode ogen. Wantrouwend keek hij naar de gestalte, en in diens rode ogen. Dit was iets wat hem een paar koude rillingen bezorgde. Geen enkel 'normaal' mens zag er zo uit. Hij fronste bij de woorden van de andere jongen en herkende hem nu als een wetenschapper. Hij sprong op en deinsde achteruit. "Jij bent een van hen" riep hij waarna hij nog een pas achteruit zette. "Wetenschapper" zei hij en hij spuugde het woord letterlijk uit.
Zachary- The Big Bad Boss
- Aantal berichten : 457
Dollars : 6672
Registratiedatum : 21-05-15
Leeftijd : 25
Character sheet
Age: ?
Kind: Scientist
Love: My heart is owl yours~
Hij knipperde even kalm. Soms mistte hij een sigaret of twee op momenten zoals deze, maar hij was over het algemeen tegen roken dus hij zou het al zeker niet gaan promoten, hoeveel hij er ook nood achter had. De ander sprong op en deinsde naar achter. Zijn rode ogen werden weer goudkleurige waarna hij even zuchtte. "Jij bent een van hen" Roepen dan nog wel. Was hij gek? "Wetenschapper" Hij rolde met zijn ogen; "Ja dat ben ik, ff dimmen, kid," klonk er van de jongen af. "Wil je dat die beesten je komen halen of ben je helemaal gek?" sigh. Hij legde even zuchtend een hand in zijn gezicht. Great.
Laeviya
Aantal berichten : 10
Dollars : 5
Registratiedatum : 11-07-16
Leeftijd : 24
Woonplaats : Amsterdayum
Character sheet
Age: 17
Kind:
Love: I want to breathe in the fame, and this whole new world cheers my name ♥
Laeviya
Afwezig hadden haar benen haar kilometers ver gebracht, zonder echt te letten waarheen. De dingen die er speelde hielden haar bezig. Als niet test-subject was ze veilig, maar voor hoelang? Als de experimenten zo heftig bleven zouden er binnen een mum van tijd geen test personen meer over zijn, en dan zouden ze toch ergens nieuwe vandaan moeten plukken. Met deze angst had ze zich al een tijd schuilgehouden in de bossen van het lab, zich voedende met alles wat ook maar een beetje voedingstoffen bevatte. Ze zouden eerder voor hen gaan die opvielen en de muurbloempjes met rust laten.
Haar blik gleed over de dennenbomen op haar pad. Wacht, dennenbomen..? De vertraagde haar pas en hield halt. Er stonden helemaal geen dennenbomen in het bos waar ze zich schuilhield, was ze inmiddels zo ver gelopen dat..? Een oorverdovende brul van iets wat klonk als een gemuteerde beer bevestigde die bewering. Ondanks dat het geluid nog ver uit te buurt klonk verstijfde ze. Hoe was ze hier terecht gekomen, en sterker nog; hoe kwam ze hier weer weg?
Even leek het of de hogere macht haar wanhoop aanvoelde, want niet veel verderop hoorde ze stemmen. Ze was hier niet alleen. Voorzichtig volgde ze de stemmen. Niet veel later viel haar blik op twee jonge mannen. Een blonde en een zwartharige, waarvan de ene zittend op een stronk. Het zag er niet uit als een erg gezellig gesprek, maar ze moest het er maar op wagen.
Zo voorzichtig mogelijk stapte ze op het tweetal af, maar stopte toen de zwartharige jongeman opsprong en iets uitkraamde. Ze verstond niet veel van wat hij zei, maar er was één woord wat ze duidelijk verstaan had. "Wetenschapper". Geschrokken hapte het meisje naar adem, waarna ze snel haar handen voor haar mond sloeg. Shit, nu hadden ze haar zeker opgemerkt. Het liefst wilde ze nu heel hard wegrennen, maar mochten ze haar echt willen meenemen zouden ze haar toch wel inhalen. Ze kon op dit moment niets anders doen dan stokstijf blijven staan en hopen op het beste.
((may I? :>))
Haar blik gleed over de dennenbomen op haar pad. Wacht, dennenbomen..? De vertraagde haar pas en hield halt. Er stonden helemaal geen dennenbomen in het bos waar ze zich schuilhield, was ze inmiddels zo ver gelopen dat..? Een oorverdovende brul van iets wat klonk als een gemuteerde beer bevestigde die bewering. Ondanks dat het geluid nog ver uit te buurt klonk verstijfde ze. Hoe was ze hier terecht gekomen, en sterker nog; hoe kwam ze hier weer weg?
Even leek het of de hogere macht haar wanhoop aanvoelde, want niet veel verderop hoorde ze stemmen. Ze was hier niet alleen. Voorzichtig volgde ze de stemmen. Niet veel later viel haar blik op twee jonge mannen. Een blonde en een zwartharige, waarvan de ene zittend op een stronk. Het zag er niet uit als een erg gezellig gesprek, maar ze moest het er maar op wagen.
Zo voorzichtig mogelijk stapte ze op het tweetal af, maar stopte toen de zwartharige jongeman opsprong en iets uitkraamde. Ze verstond niet veel van wat hij zei, maar er was één woord wat ze duidelijk verstaan had. "Wetenschapper". Geschrokken hapte het meisje naar adem, waarna ze snel haar handen voor haar mond sloeg. Shit, nu hadden ze haar zeker opgemerkt. Het liefst wilde ze nu heel hard wegrennen, maar mochten ze haar echt willen meenemen zouden ze haar toch wel inhalen. Ze kon op dit moment niets anders doen dan stokstijf blijven staan en hopen op het beste.
((may I? :>))
Daniël- Aantal berichten : 66
Dollars : 11
Registratiedatum : 06-07-16
Leeftijd : 27
Woonplaats : Downtown @ Hades
Character sheet
Age: 18
Kind: Test-Subject
Love: No! Stop touching me! :c
De Wetenschapper deed min of meer een poging hem te kalmeren en hij wierp de man enkel een kwade blik toe. Hoe was het mogelijk dat die man hier was en niet in zijn enge creepy lab met maffe lichtjes en bubbelende testbuizen? Hij bleef staan waar hij nu stond en zweeg op de man zijn vraag over de wilde dieren.
Plots hoorde hij iets dat naar adem hapte, nee, niet iets maar iemand. Hij bleef nog altijd naar de Wetenschapper kijken en voelde bijna dat het een ander mens was, het kon geen andere Wetenschapper zijn want dat had betekend dat ze hem gelijk hadden gegrepen en zouden afvoeren. Hij snoof en keek de Wetenschapper aan. "Als ze me zouden willen komen halen hadden ze dat al lang gedaan, Ik heb ze al eens eerder op mijn dak gehad" zei hij met een bijtende ondertoon in zijn stem. Toen viel zijn blik op een meisje dat achter de Wetenschapper stond en hij zweeg weer. Hij zou haar positie niet verraden en hij fronste weer terwijl hij zijn blik weer op de Wetenschapper vestigde. "En wat doet een Wetenschapper eigenlijk buiten zijn lab?" vroeg hij met eenzelfde koude ondertoon waarin toch wat interesse weerklonk.
