In his eyes

Hij had op wat voor manier dan ook zijn weg kunnen maken naar de jungle, maar het was niet erg vond de witharige. Nu zat hij dan ook ergens op een tak, rustig de omgeving te bekijken, waarbij hij een heel eind verderop, goed verborgen tussen de bladeren, een dier had gezien. Jammer genoeg had hij het niet kunnen identificeren, iets dat hij wel jammer vond. Een zuchtje ontsnapte uit zijn mond, waarna hij lichtjes achteruit leunde, wel nog steeds oppassende dat hij niet van de tak ging afvallen. Na er een tijdje te hebben gezeten, besloten dat hier niets was, ging Anthony weer naar beneden, om hierbij weer op normale grond te staan. Met zijn armen gekruist op zijn nek, liep hij verder.
+Zachary

Bij het horen van vrij luide voetstappen, had Anthony zich meteen omgedraaid, om daar een van de scientists te zien. God, werd hij opgehaald voor experiment? Hij hoopte het maar van niet, het was nu enkele jaren geweest met zijn laatste, en dan was ook eigenlijk iets dat hij maar liever zo hield. Al was zijn uitdrukking niet veranderd toen de ander op hem afkwam, had hij wel een onaangenaam gevoel. Echter bji de begroeting van de ander, voor zover dit dan was te noemen, hief hij een wenkbrauw. Wat moest dát nou weer voorstellen. "Hoi.." kon hij hier niet nu gewoon weg? Dat zou zowel rustiger zijn voor hem, als beter voor zijn veiligheid. Hij bleef na zijn 'begroeting' de scientist enkel aankijken, zonder een woord verder te zeggen. Waarom? Hij vertrouwde ze gewoon niet, wetende wat ze konden doen. Wel had Anthony zijn handen in zijn zakken gedaan, om zichzelf in welk geval een beetje een houding te kunnen aangeven.

De grijns die te zien was bij de ander, vertrouwde hij voor geen meter. Zodra de ander sprak dat hij niet bescheiden hoefde te zijn. rolde de man met zijn ogen. Wie zei dat hij dat was? Hij had gewoon geen zin in praatjes. Er werd vervolgd dat dit niet een plek was om down te zijn, vervolgd door dat de ander zich voorstelde. "Ja dat weet ik." Natuurlijk wist hij wie de scientist was, Anthony zag het zelfs op het moment. Het maakte hem eigenlijk maar weinig uit dat de ander zijn naam niet meer wist, dat hielp in welk geval wel in namelijk dat hij niet werd opgehaald voor een experiment, daar was hij al iets blijer mee. Maar dat liet hem nu wel afvragen, waarom dat dee gast dan wel hier op de lagere levels? Het leek er wel op dat hij zich maar moest voorstellen, gezien Zachary voor hem bleef ratelen over dat deze er niet jonger op werd Zucht. "Mijn naam is Anthony." klonk er dan ook rustig van hem.