Het was een lange dag geweest van werken en dingen klaarkrijgen. Maar eindelijk was hij klaar geraakt met alles. Nee, het was niet makkelijk om de leiding te hebben over een big ass lab waar mensen gewoon allemaal op elkar zaten gepropt en je enige hulp een freakin strever was. Leven, wat was het? Juist ja, dat wist ie zelf niet want leefde hij uberhaut nog wel? Meh, vast wel. Hij keek op na een tijdje en rekte zich uit waarna hij uit zijn stoel kwam. Het was een leren geval gemaakt van een zwarte textuur. Hij was gek van die leren stoelen. Het zat heerlijk en omg als je ermee ging rollen was het gewoon the best! Like hij meende het. Op deze vloer lekker gewoon op die stoel springen en even heen en weer rollen. Yeah, daar ging alle stress even van weg, non? Hoe dan ook, Zack was nu weer mooi verveeld. Hij stond dan ook op en liep al huppelend zijn labo uit, om naar de cantine te gaan. "Goedemiddag Slainie~" zei hij met een grijns van oor tot oor. Hij was zo aardig.

"Slaine." Klonk er wel meteen van de ander. Ook zo aardig natuurlijk. Zack had niks minders verwacht van zijn hulkemans. Hij schraapte even zijn keel en staarde naar Slaine die aan het eten was. Zelf kon hij dagen zonder eten overleven. Hij wist zelf niet goed wat zijn lichaam in leven hield. Maar mja, het was toch fijner als ie at tho. En het was nog leuk ook. Hij schoot daarom naar Slaine's eten en griste er iets van weg warana hij glimlachend wegrende en naar de andere kant van de kantine ging staan. "Slainie~" hij stak even het druifje van de trots in zijn mond en begon kalm te kauwen. Was lekker ok. En ja een tros druiven natuurlijk. Wat anders?

De ander stond op. Ooooh no, so scary! Not. Hij grinnikte even en vernauwde zijn goudgele ogen wat. Hehehe. "Heel erg volwassen." WAAH HIJ KWAM NEEM DEKKING. Hij schoot meteen achter een nieuwe tafel, zodat hij eerst er rond moest lopen voordat hij bij hem kon komen. "En het is Slaine." Klonk er van de witharige. Kalm at Zack verder van de druiven, echt niet luisterend naar wat de ander zij tbh. "En geef mijn eten terug." Hm? Hij keek even naar de tros druiven en toen naar de ander. Hij slikte het vruchtje kalm door nadat hij er wat had opgekauwd en dacht toen kalm na. "Nope~" zei hij doodleuk waarna hij even grijnsde en verder at. "Geen zin Slainie~" hij vond het heerlijk andere tot de dood te irriteren. Geen idee waarom, gaf hem een kick.

Voor hij het wist was de tafel weg uit zicht. "Slaine! Die was nieuw!" Waarom maakte hij altijd alles kapot. Gvd. Gvd!! "Geef mijn eten terug Zachary." klonk er en koppig draaide hij zich weg van de ander waarna hij kalm verder at van zijn tros druiven. "Pak gewoon een nieuwe wil je~" klonk er kalm waarna zijn ogen even rood werden en hij weer even geniepig naar de ander keek... Hij begon zachtjes te grinniken en barstte toen in lachen uit. OMG. "WAT BEN JE SCHATTIG AHAHAHAH," die onderbroek was goud waard. En dankzij zack's speciale zicht, kon hij deze door de kleren heen zien. Mooi man~

"Als jij gewoon van mijn eten af blijft, hoeven we ook geen nieuwe tafels te kopen." Koppig kind, wat was er nu aan? Sigh. Toen hij de mooie schattige onderbroek van de ander zag, grinnikte hij zo luid als wat, eigen lachte hij gwn diehard. "Waar heb je het deze keer nou weer over." Hij wees naar zijn pants en grinnikte even zachtjes. "Mooi onderbroek man. Die katjes zijn om op te eten," zei hij lachend. Hij lachte even luider. Was de ander al vergeten wat er was gebeurd of was ie helemaal dom?~

De ander zuchtte even en hij kon niet stoppen met lachen. Hij zag momenteel ook de tafels niet, dus als hij zou lopen, zou hij overal heen vallen. Hij grinnikte even en legde een hand op zijn mond, my god het was goooold~ "Stop met die x-ray." klonk er enkel een keer van Slaine. Hij slikte even kalm en knipperde. "Ik heb geen idee hoe," zei hij zacht lachend. Jup, hij had geen idee hoe hij die x-ray uitzette, dat was nu pas een struggle of niet dan?

Hij giechelde zachtjes. Geweldig gewoon~ Dat was het enigste wat ie kon zeggen om eerlijk te zijn. Hij was gemeen, ja. Maar om eerlijk te zijn was hij altijd al een bitch geweest. "Regel dat dan, want jij bent toch die 'fantastische' scientist?" klonk er en hij schudde even kortstondig het hoofd. Hij de o zo fantastische scientist? Nee vergeet dat maar. Hij was eerder de persoon die wat minder was, maar dan opnieuw was dat niet zijn probleem. "Oh yeah, tuurlijk ben ik dat~" zei hij lachend waarna hij naar voren wandelde en zo op een tafel viel. Deze had hij uiteraard niet zien staan... auw... Maar hij bleef lachen... Gos.