Dark Waters

Sommige plekken waren niet zo heel erg om in rond te hangen. Soms was het Lake dan ook wel okay. Dat hield de redhead er ook wel van om rustig tegen een van de bomen te zitten, in de donkere schaduwen van het stukje natuur. Nu was het dat hij een ander klein takje nog vast had, om deze sloom te laten opbranden met wat vuur. Want wie hield er nou hield van? Na niet zo heel lang, was het kleine takje alweer opgebrand, wat een zonde zeg. Hij rekte zich uit, dit was dan ook echt een vannde weinige keren dat hij echt voor een langere tijd in zijn menselijke vorm was. Hij bleef blijkbaar hoe dan ook liever in de hellhound vorm. Tja, het was letterlijk natuurlijk voor hem. Hij hield van die vorm, en zou het ook niet willen wegruilen voor wat dan ook. In het moment van stilte, betrapte hij zichzelf erop dat hij weer naar zielen aan het kijken was. Er waren er niet veel in de buurt, wel een van een... persoon? Nee, zo kon het niet worden beschreven. Hij kon even niet op het woord ervoor komen.
+Tawnee

Voor de verandering zat ze aan het meer, niks te doen. Met een simpele haal van haar hand had ze het duistere water even laten stijgen en bevroor deze in een simpele punt. Het was niet dat ze het deed met een bepaald nut, ze deed het want ze was verveeld. Toen haar gouden ogen even ronddwaalden en plots iets zagen steeg een wenkbrauw ter hoogte. Wat moest die nou weer?